Over de naastgelegen akker trekt een stofhoos. Er zijn er veel dit jaar. Ik ren en laat mezelf gevangen nemen door de slurf. Het ruikt naar aarde. De haren op mijn blote benen, op mijn armen wijzen prompt omhoog. Mijn pet die mee wil waaien, grijp ik stevig vast en ik voel fijne korrels zand in mijn ogen en mijn neus. Drie seconden rukt de wind aan alles wat ik heb. Dan vult de diepe warmte van de akker weer het gat. Ik hoor een onbekende vogel. Zet een app aan om het geluid een naam te kunnen geven en nies onverwacht de kriebel uit mijn neus. Waarschijnlijk een mens, meldt de Birdapp.
Categorieën